RIPENZU E VIVU
Vecchiu mi fici e na pocu stancu
passaru trent'anni ma forsi ‘ndaiu centu
haiu una famigghiuzza pulita e mi ‘ndi vantu
travagghiu pi iddi e pi iddi scrivu e cantu.
Certu chi sacrifici ‘ndaiu fattu tanti
e misteri ‘ndaiu cangiatu chi mancu i cuntu,
‘ntà li mumenti tristi haiu prigatu i Santi
ma pani haiu purtatu a lu cunventu.
Ora mi vardu arreti e ‘ntantu i cuntu
i muminteddi tristi di la casa
i travagghieddi mei all'acqua e o ventu
li sacrifici pi m'accattari a spisa.
La bona stidda ntà me vita n'avutu locu
lu tempu l'ha firmata assai luntana
di vita bella jò ‘ndaiu fattu pocu
travagghiu mi ricordu e vita sana.
Di li travagghi mei jò portu vantu
e non m'affruntu si ‘nte mani haiu li caddi,
dopu trent'anni ‘ntà me casuzza regna u cantu
haiu du figghi e preju si li vaddi.
Jò ora grazii a Diu staiu bonu
e obbligu randi haiu cu me patri,
a scola ma mandatu lu bonomu
a ‘nzignari li verbi e li cunti fari.
Ora ‘ntà lu salottu miu giardinu e ciuri
‘ntà lu caminettu miu c'è focu tantu
‘ntà la casuzza mia c'è tantu amuri
‘ntà lu curuzzu miu c'è gioia e vantu.
clicca qui per tornare all'indice delle poesie dialettali |