CHI CAMURRIA
“Cu ll'anni si ‘ndi vannu li biddizzi”
dicia a bonarmuzza Santa di me mamma
e non c'è cosa ‘cchiù certa viritati
e a staiu spirimintandu ‘ntà stà vita,
jò mi ‘ndi rendu cuntu e sugnu canuscenti
chi li me estati passaru di longu tempu,
a biddizza si sciogghi comu a nivi o suli
quandu passunu l'anni e cuminciunu i pinzeri
ma pensu a tutti chiddi chi ‘ndi fannu mustra
di biddizzi d'un tempu ormai passatu
e fannu di tuttu pi nigari l'evidenza
cunfundendu la spiranza ca sustanza.
Supra a stà terra nuddu vivi a longu
e i segni da vicchiaia sunnu evidenti
rughi, capiddi janchi e peddi cadenti
fannu dill'essiri umanu na custanti
e non è virgogna mustrari l'anni chi passaru
pirchì ti ‘nzignaru u mali di stu mundu,
ti ‘nzignaru chi nenti ti veni rigalatu
e nuddu si porta supra u jmbu i tò pinzeri,
ma ti ‘nzignaru puru a stari o mundu
facendu di tò sbagghi ‘nzignamentu
e futtitinni si cu ll'anni sinni vannu li biddizzi
picchì a biddizza ‘cchiù randi è d'intra o cori.
Tanino Materia
clicca qui per ritornare all'indice della raccolta Emozioni