CHI CAMURRIA 
                
              “Cu ll'anni si ‘ndi vannu li biddizzi” 
              dicia a bonarmuzza Santa di me mamma 
              e non c'è cosa ‘cchiù certa viritati 
              e a staiu spirimintandu ‘ntà stà vita, 
              jò mi ‘ndi rendu cuntu e sugnu canuscenti 
              chi li me estati passaru di longu tempu, 
              a biddizza si sciogghi comu a nivi o suli 
              quandu passunu l'anni e cuminciunu i pinzeri 
              ma pensu a tutti chiddi chi ‘ndi fannu mustra 
              di biddizzi d'un tempu ormai passatu 
              e fannu di tuttu pi nigari l'evidenza 
              cunfundendu la spiranza ca sustanza. 
              Supra a stà terra nuddu vivi a longu 
              e i segni da vicchiaia sunnu evidenti 
              rughi, capiddi janchi e peddi cadenti 
              fannu dill'essiri umanu na custanti 
              e non è virgogna mustrari l'anni chi passaru 
              pirchì ti ‘nzignaru u mali di stu mundu, 
              ti ‘nzignaru chi nenti ti veni rigalatu 
              e nuddu si porta supra u jmbu i tò pinzeri, 
              ma ti ‘nzignaru puru a stari o mundu 
              facendu di tò sbagghi ‘nzignamentu 
              e futtitinni si cu ll'anni sinni vannu li biddizzi 
              picchì a biddizza ‘cchiù randi è d'intra o cori. 
               
              
              Tanino Materia 
               
			  
              
		  		      
              
              
 
                        
                      
                    
                  
                
              
               
                  
                
              
              
                 
                      
                    
                  
              
              clicca qui per ritornare all'indice della raccolta Emozioni